- nərdivan
- is. <fars.> Bir yerə qalxmaq və ya enmək üçün ağacdan, dəmirdən, ipdən və s. dən düzəldilmiş pilləli vəsait. Orada evin damına çıxan bir nərdivan var idi. H. N..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
nərdivan — (Borçalı, Dərbənd, Füzuli, Hamamlı, Qazax) pilləkan. – Abdul əvçin yəxşi nərdivan düzəltdü (Dərbənd); – Nərdivannan oxarı çıxer, aşağı tüşöllər (Borçalı) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
qədəmə — ə. 1) nərdivan ayağı, nərdivan pilləsi; 2) m. dərəcə, səviyyə … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
addamac — I (Qazax) bax addama II (Ağbaba) nərdivan … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
cağ — I (Daşkəsən, Xanlar) barmaqların ayaq pəncəsi ilə birləşdiyi oynaq. – Əyağın qatdanan yerinə cağ deyərix’ (Xanlar) II (Ağdərə, Laçın, Ordubad, Şahbuz, Zəngilan) mil <corab toxumaq üçün>. – Coravı cağnan hörürüx’ (Ağdərə); – Corab toxumağa… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
darbana — (Dərbənd) çardağa çıxmaq üçün otağın içərisində düzəldilmiş nərdivan, pilləkən. – Mən darbanadan dama çıxdım … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
isgələ — I (Çənbərək, Karvansaray) nərdivan. – Hündür isgələ lazımdı kın, usda örgüyü örə (Karvansaray) II (Kürdəmir) stansiya. – Təzə isgələ tix’dix’ … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
laydır — (Gədəbəy, Qazax, Tovuz) nərdivan. – Laydırı gəti, almeyi yığax (Gədəbəy) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
lərtvan — (Salyan) nərdivan. – Lərtvanı gəti söykə duhara, bana çıxacam … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
pilləkan — I (Kürdəmir) qarğıdalı saçağı. – Qarğıdalının başına pilləkan de:rük II (Zərdab) nərdivan. – Əvin üsdə pilləkannan çıxırıx … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
silim — (İsmayıllı) nərdivan. – Silimi gətir, dama çıxacam … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti